O właściwej stawce eCIT przesądza status podatnika w momencie podjęcia uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto, co daje udziałowcom możliwość zaplanowania momentu dystrybucji dochodu, a co za tym idzie wyboru między niższą, a wyższą stawką podatku eCIT.

Stawki eCIT są różne w zależności od statusu podatnika. W przypadku małego podatnika i podatników rozpoczynających działalność stawka podatku wynosi 10%. W przypadku dużych podatników stawka wynosi 20%.

Aby prawidłowo opodatkować dystrybucję zysku należy ustalić status podatnika. Zgodnie z definicją ustawy o CIT mały podatnik, to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (z uwzględnieniem podatku VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym równowartości 2 000 000 Eur. Należy zwrócić uwagę, że status podatnika ustala się w odniesieniu do roku poprzedniego, a nie bieżącego. Ponadto status ten może ulec zmianie w trakcie okresu opodatkowania Estońskim CIT.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. art. 28t us.1 pkt. 1 ustawy o CIT termin zapłaty podatku przypada do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o dystrybucji zysku. Podatnicy ustalają więc podatek należny stosując stawkę podatku właściwą w momencie podjęcia uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto, co daje pole do manipulacji stawką podatku.

Dla celów przykładu przyjmijmy, że spółka w 2022 r. wypracowała zysk i wtedy posiadała status dużego podatnika. Udziałowcy spółki postanowili, że uchwałę o wypłacie zysku za 2022 r. podejmą dopiero w 2024 r. w którym to status spółka zmieniła na małego podatnika. W tym też roku spółka, decydując się na podjęcie uchwały o podziale zaległego zysku za poprzednie lata, zapłaci o połowę niższy podatek, bo według stawki 10%, a nie 20%. Oczywiste, że takie planowanie nie zawsze jest łatwe do zrealizowania, ale obiektywnie możliwe np. w branży deweloperskiej.

Jeśli chcesz wiedzieć więcej na poruszony temat zapraszamy do kontaktu z naszym doradcą podatkowym.